• Ster_Tiguana_Hybrid_1300x260px-1-
  • Ster_Tiguana_1300x260px-1-_-1-

Aktualności

Walczymy o właściwe oznakowanie strefy płatnego parkowania. Wyrok NSA rozwiewa wątpliwości

Walczymy o właściwe oznakowanie strefy płatnego parkowania. Wyrok NSA rozwiewa wątpliwości

3 lipca 2016

 

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego mówi jaki jest stan prawny. Radomscy urzędnicy – przynajmniej niektórzy, mają prawo za nic i stosują własną interpretację. Przedstawiamy, jak zapowiadaliśmy, mocny argument w  sprawie właściwego oznakowania stref płatnego parkowania i pobierania opłat za postój w nich pojazdów samochodowych.

 

To nasz kolejny artykuł zmierzający do właściwego oznakowania miejsc postojowych dla pojazdów samochodowych w Strefie Płatnego Parkowania Niestrzeżonego w Radomiu i pobierania opłat zgodnie z prawem.

Po przeczytaniu uzasadnienia wyroku NSA w Warszawie z grudnia 2015 roku, nawet uczeń szkoły podstawowej potrafiłby go chyba jasno zinterpretować.

Przytaczamy uzasadnienie wyroku w bardzo dużym fragmencie, istotnym dla sprawy.

 

Pobór opłat tylko w miejscu wyznaczonym

Wyrok dotyczy skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Gdyni dotyczącej poboru opłat za parkowanie w SPPN, obowiązku wnoszenia opłat i wykupywania biletu za parkowanie pojazdów samochodowych na całym obszarze strefy płatnego parkowania. Identyczny zapis ma Uchwała nr 180/2015 Rady Miejskiej w Radomiu z dnia 31.08.2015 roku (tutaj), na którą powołuje się Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji w Radomiu.

Fragment uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 grudnia 2015 r.

 

“(…) Wykładnia językowa powyższego przepisu uchwały wskazuje bowiem, że opłaty można pobierać także poza wyznaczonymi miejscami na “częściach, obiektach i urządzeniach” dróg publicznych. Zapis ten jest sprzeczny z art. 13b ust.1 ustawy o drogach publicznych, który to przepis pozwala na pobieranie opłat za parkowanie pojazdów samochodowych wyłącznie na wyznaczonych miejscach w strefie płatnego parkowania.

– Przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych określa ogólną regułę, zgodnie z którą postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania jest płatny. Powyższa zasada została doprecyzowana w art. 13b ust. 1 ww. ustawy. W myśl tego przepisu opłatę pobiera się za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.

 

Sąd I instancji przyjął, iż powołane przepisy nakładają na osoby korzystające z dróg publicznych obowiązek ponoszenia określonej daniny pieniężnej w związku z parkowaniem pojazdów, w obrębie (w obszarze) drogi publicznej, ale według jedynie ściśle określonych reguł, tj. po pierwsze na wyznaczonym przestrzennie obszarze, zaś po drugie – w ramach tego obszaru (przestrzeni) wyłącznie na wskazanych miejscach, we wskazanych dniach roboczych, we wskazanych godzinach lub przez całą dobę.

 

W sprawie w istocie sporne jest rozumienie użytego w art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych określenia “wyznaczone miejsce”.

 

Przed wyjaśnieniem jego znaczenia na podkreślenie zasługuje, iż w procesie interpretacyjnym nie wolno traktować żadnego fragmentu interpretowanego przepisu prawnego jako zbędnego. Z założenia racjonalności prawodawcy wynika, iż kieruje się on intencją precyzyjnego wyjaśnienia wszystkich zagadnień, dlatego nie można pominąć żadnej części wypowiedzi prawnej.

 

Zgodnie z regułami języka normatywnego, w aktach normatywnych należy posługiwać się poprawnymi wyrażeniami językowymi w ich podstawowym i powszechnie przyjętym znaczeniu i unikać wykorzystywania określeń specjalistycznych, jeżeli mają odpowiednik w języku potocznym. Dlatego też przy tłumaczeniu znaczenia normy należy przypisać jej takie znaczenie, jakie ma ona w języku potocznym, chyba że ważne względy przemawiają za odstępstwem od tego znaczenia, która to jednak sytuacja w rozpoznawanej sprawie nie występuje.

 

W powszechnym rozumieniu wyrażenie “wyznaczyć” oznacza “wytyczyć coś, określić granice, bieg czegoś za pomocą linii, znaków” (Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 1994). Wyznaczone miejsce jest to więc wydzielona za pomocą linii bądź znaków powierzchnia określonego terenu. Wyrażenie ” wyznaczone miejsce” użyte w przepisie art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych oznacza zatem wyznaczone za pomocą linii bądź znaków odpowiednie stanowisko przeznaczone na postój pojazdów samochodowych.

 

Odczytując treść art. 13b ust. 1 ww. ustawy analizowanego zwrotu nie można pomijać. Stanowiłoby to bowiem dokonywanie wykładni tekstu prawnego wbrew zakazowi per non est – czyli w taki sposób, że pewien jego fragment uznany został za zbędny, a więc niezawierający treści normatywnej.

 

Wprowadzając powyższy zapis do przepisu art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych ustawodawca postanowił, że opłata za postój w strefie płatnego parkowania może być pobierana wówczas, gdy postój pojazdu samochodowego realizowany jest w miejscu wyznaczonym do parkowania. Przyjąć przy tym należy, że postój pojazdu mieści się w zakresie treściowym parkowanie pojazdu (por. wyrok TK z 27 stycznia 2004 r., P9/03). Tym samym wyłączona jest możliwość pobierania opłaty za postój w innym niż wyznaczone miejsce. Nie jest przy tym dopuszczalne – jak słusznie przyjął Sąd Wojewódzki – uznanie za wyznaczone miejsce terenu całej strefy płatnego parkowania. Gdyby bowiem przyjąć – jak czyni to organ – że taka możliwość istnieje, to wówczas analizowany przepis powinien mieć brzmienie “Opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo”. Skoro jednak ustawodawca zawarł w przepisie zwrot “w wyznaczonym miejscu”, to należy mu nadać określoną treść normatywną, a nie pomijać w procesie wykładni.

 

Użyte przez Sąd Wojewódzki przy interpretacji ww. przepisu określenie “wyłącznie” uwypukla sens interpretowanego przepisu, nie może być natomiast uznane jako nieuprawnione i zmieniające jego treść i to w sposób zasadniczy.

 

Powyższe rozumienie przepisu art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych prezentowane jest również w piśmiennictwie. W komentarzu do art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych (R. Strachowska, Ustawa o drogach publicznych. Komentarz, ABC 2012) wyrażono pogląd, iż opłatę za parkowanie w strefie płatnej można pobierać tylko w wyznaczonym miejscu, w określonych godzinach lub całodobowo, lecz wyłącznie w określone dni robocze, a nie w niedziele i święta.

 

Również zmiany w przepisach wykonawczych, wprowadzające z 14 lutego 2014 r. obowiązek wyznaczania miejsc dla postoju pojazdu samochodowego określonymi znakami pionowymi i poziomymi, potwierdzają prezentowany kierunek wykładni. Wprawdzie rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 22 września 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach, zostało wydane na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, czyli jest aktem wykonawczym do innej ustawy, ale niewątpliwie przepisy ustawy o drogach publicznych i ustawy Prawo o ruchu drogowym należą do tej części systemu prawa, która jest związana z materią organizacji ruchu drogowego. Celem tych zmian jest niewątpliwie uporządkowanie ładu w strefie płatnego parkowania, tak aby nie było jakiejkolwiek niepewności za parkowanie w jakim miejscu organ jest uprawniony pobierać opłaty. Wprowadzone zmiany usunęły, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wszelkie mogące powstawać wątpliwości interpretacyjne.

 

Walczymy dalej

Podobną “walkę” o właściwe oznakowanie miejsc w strefie płatnego parkowania, za które pobierana jest opłata za postój pojazdów samochodowych, podjął w Trójmieście red. Marcin Lange z Dziennika Bałtyckiego. Dzięki redaktorowi otrzymaliśmy również opinię niezależnej, renomowanej kancelarii prawnej Nowosielski Gotkowicz i Partnerzy – Adwokaci i Radcy Prawni z Gdańska (pisaliśmy o tym tutaj). Dziękujemy bardzo!

W najbliższych dniach przedstawimy, na podstawie dokumentów, stosowanie podwójnych standardów przez MZDiK.

Roman Furciński, fot. Roman Furciński

Zgłoś info!

Zauważyłeś utrudnienia na drogach?
Poinformuj nas sms-em lub mailem!

603 216 702 redakcja@radommoto.pl

Może Cię zainteresować:

  • Logo Jobsora

Kontakt